Unut(ama) | Nisanur Özkan

Göz pınarlarına gömülüyor güvenle ayağını bastığını sandığı toprak. Yükünün ağırlığınca kırılıyor direnci havanın. Gönlü çöküyor kadının. Kükrüyor gök: “Yeter!” Yüreğinin karası uyanıyor karga-kadının. Umudunun kırıklarını altınla birleştiriyor bir Kintsugi ustası melekesiyle. Ve yapıyor eylemin siftah hamlesini. Naifliğin dirayetiyle irtifa kazanıyor karga: “Unutmayacağız!”

Nisa Sakarya Üniversitesi Mimarlık Bölümü öğrencisi. Çizgi roman okumayı, korku filmi seyretmeyi ve yabancı dil öğrenmeyi seviyor. Japon diline ve kültürüne merak duyuyor. Sanatı sadece takdir edebilmek değil, "yaratmak" ve "yaşamak" istiyor. İkinci senesine geçtiği Mimarlık Bölümü ona her an tasarlamak ve yaratmak için bu dünyaya geldiğini hissettiriyor.
İçinde bulunduğu toplumun gençlerin fikirlerini neden değersiz gördüğünü, zorlayıcı koşullara sahip gençlerin "İdare etmeli, daha genç." gibi yorumlara neden maruz kaldığını anlamaya çalıştığı bir dönemde Dayanışma İçin Sanat Projesine katıldı. Bir zamanlar konuşma hakkının ihlal edildiğini kabullenen Nisa, artık “Gençler de var!” diyebiliyor.